Standard DTS
Standard DTS (Digital Theater Sound) jest standardową formą cyfrowego kodowania dźwięku stworzoną przez studia Universal. W porównaniu ze standardem Dolby Digital, DTS wykorzystuje czterokrotnie mniejszy stopień kompresji i digitalizuje dźwięk do 20 bitów zamiast 16. Oferuje zatem, teoretycznie, lepszą jakość za cenę wyższej prędkości transmisji.
Aby móc odczytać nośniki w formacie DTS, niezbędny jest dekoder z certyfikatem DTS.
DTS występuje w czterech różnych kategoriach:
- DTS 6, standard 5.1, najczęściej używany; pozwala zakodować dźwięk na 6 kanałach z mniejszą kompresją niż w przypadku Dolby Digital. 5 pierwszych kanałów służy, jako głośniki satelitarne, zaś ostatni pełni funkcję subwoofera. Sprzęt ten można rozpoznać po logo:
- DTS ES (Digital Theater Sound Extended Surrond), standard 6.1: wykorzystuje dodatkowy tylny kanał (tylną centralę). DTS ES wykorzystuje mniejszą kompresję niż Dolby Digital EX.
- Standard DTS ES występuje w dwóch odmianach:
- DTS ES Matrix, wyposażony w siódmy kanał interpolowany dzięki dwóm kanałom głównym. To właśnie nazywa się "wirtualizacją".
- DTS ES Discrete, wyposażony w siódmy niezależny kanał.
- DTS 24/96 to format audio pozwalający przechowywać muzykę w jakości HD o wielu kanałach. Format ten jest używany przede wszystkim w DVD audio oraz ścieżkach audio uzupełniających DVD video. Nazwa pochodzi od tego, że ścieżki zostały zapisane w jakości 24 bity przy 96 kHz. Może wykorzystywać stereo lub 5.1.
- DTS Neo:6 to format pozwalający na odtworzenie przestrzennego charakteru dźwięku (wirtualizacja) na bazie źródła dźwięku stereo.
Więcej informacji
- Więcej informacji na ten temat znajdziesz na oficjalnej stronie DTS.
Zdjęcie: © LINE ICONS - Shutterstock.com
Ten dokument zatytułowany "Standard DTS" opublikowany przez CCM (pl.ccm.net) jest udostępniany na licencji Creative Commons. Możesz kopiować i modyfikować kopie tej strony, na warunkach określonych przez licencję i wymienionych w niniejszym tekście.